Horlama; ağız ve burun arkasındaki pasajlarda hava akışında tıkanma sonucu, uyku esnasında gürültülü sesler çıkartarak nefes alıp verilmesidir.
Ağız ve burun arkasındaki pasajlardaki tıkanıklığa; dil, küçük dil, damak ve boğazdaki yumuşak dokular neden olur. Bu dokuların solunum sırasında titreşerek birbirine çarpması horlamaya yol açar.
Yetişkin insanların en az % 45’i zaman zaman, % 25’i ise sürekli horlamaktadır. Horlama kronik yorgunluk, yaşam kalitesinin bozulması, dikkat dağınıklığı, baş ağrısı, uzun vadede obstrüktif uyku apnesi, hipertansiyon ve kalp büyümesine neden olabilir. Ayrıca aileden, sosyal yaşama kadar birçok noktada soruna yol açar.
Horlamanın birçok nedeni bulunmaktadır:
Kaslar çok gevşek olduğu zaman dil arka tarafa doğru düşerek hava yolunu tıkayabilir ya da boğaz kasları yanlardan hava yoluna doğru çekilebilir. Uyku esnasında kasların biraz gevşemesi normaldir. Ancak alkol ya da uyku ilaçlarının kullanımı bu durumu şiddetlendirerek bir sorun haline getirebilir.
Büyük bademcikleri ve geniz eti olan çocuklarda horlama sıklıkla gözlenir. Kilolu insanların boyun bölgeleri fazla gevşek olabilir ve bu durum hava yolunun daralmasına yol açabilir. Bunun dışında kist veya tümör de solunum yollarının daralmasında rol oynayabilir.
Uzun damak burundan boğaza doğru olan açıklığı daraltabilir. Derin uyku esnasında uzun yumuşak olan damak ya da küçük dil sesli bir kapak gibi hareket eder.
Eğer burnunuz tıkalıysa, nefes almak için ekstra efor gösterirsiniz. Bu güçlü nefes de boğazdaki yumuşak dokuları hava yolunun içine doğru çeken abartılı bir vakum oluşturur. Böylelikle horlama sorunu ortaya çıkar. Soğuk algınlığı ya da sinüs enfeksiyonları da burun tıkanmasına yol açtığı için bu dönemlerde horlama gözlenebilir. Yani horlama dönemsel de olabilir. Ayrıca deviyasyon gibi burun ve nasal septumdaki deformasyonlar da horlamaya yol açabilir.
Çocuklarda horlama; bademcik ve geniz eti problemlerinin işareti olabilir. Kronik horlama şikayeti olan çocukların KBB uzmanı tarafından muayene edilmesi gerekmektedir. Tonsilektomi (yani cerrahi müdahale ile bademciklerin alınması) ya da adenoidektomi (cerrahi müdahale ile geniz etinin alınması) sayesinde tamamen iyileşme sağlanmaktadır.
Horlamayla birlikte uykuda nefes kesilmesi varsa öncelikle uyku laboratuvarında uyku testi yapılır, sonrasında tedavi şekli belirlenir. Hava geçiş alanını genişletmek ya da daraltan unsurları küçültmek yani cerrahi gerekebilir.